Bruiloft

Met onze volle accu reden we die ochtend richting Praag. In de binnenstad hebben we het eerste zakgeld verdiend door te spelen op straat. Daarna besloten we Michelle te bellen. We kennen haar van drie jaar geleden toen we samen met Hans en Gert uit Leusden een weekje naar Praag zijn geweest en bij Michelle te gast waren. Michelle nam ietwat verbouwereerd de telefoon op. Ze was druk met de voorbereidingen van het huwelijk van vrienden van haar. Er was nog geen livemuziek geregeld... Trio C tot de derde rook zijn kans. We reden naar de buitenwijk van Praag waar Michelle woont en parkeerde er onze bus. Gelijk werd er op het raam geklopt door een blonde jongen die vroeg: ¨Zijn jullie de muzikanten uit Nederland?¨ Het was de zoon van Hans die samen met zijn vrouw voor de bruiloft was uitgenodigd. Nadat we onze oude vrienden hadden begroet en ons hadden verwonderd over de toevallige samenloop van omstandigheden spoedden wij ons naar de buurtkroeg. Dezelfde mensen als drie jaar geleden zaten weer of nog steeds op dezelfde plek als toen. Ze herkenden ons direct en vroegen of we weer kwamen spelen. Het bier en de borrel kwamen op tafel en we speelden tot in de late uurtjes.
De volgende dag was de bruiloft. Eerst speelden we kort bij de ceremonie. Daarna was het feest iets buiten Praag bij een meertje. We speelden er voor een avondmaal van wild zwijn en een ontbijt met goulash. De pater familias, de vader van de opa van de bruidegom, kon ook accordeon spelen. Hij zong oude Tjechische liedjes die door de oudere bruiloftsgasten werden meegezongen. Zo hebben wij een paar Tjechische liedjes geleerd. Wij, op onze beurt, hebben de gasten een stukje Hollandse folklore bijgebracht: de polonaise. Nu zijn we op doorreis naar Krakow beland in het plaatsje Olomouc. Groetjes en kusjes, C, C en C