C, C & C, voor al uw kinderfeestjes

Beste allemaal,

Na gespeeld te hebben in Krakov, waar de straatmuzikantenconcurentie moordend was, zijn we via Slowakije naar Hongarije gereisd. In Tokaj hebben we de plaatselijke bevolking lastig gevallen door uit de jukebox van een kroegje alleen maar zigeunermuziek te laten klinken. Omdat we aanvankelijk nog niet wisten hoe de jukebox werkte heeft \"Djelem, djelem\" meerdere keren achter elkaar geklonken. Uiteindelijk hebben we op verzoek van een stel Fransen de jukebox vervangen door livemuziek. De Fransen begonnen te dansen en zo speelden de niet-Hongaren een authentiek Hongaars tafereeltje na. Die avond onstond het idee om Caspars huisgenoot Mirjam op te zoeken. Zij werkte als vrijwilliger in een weeshuis voor aidspatienten in Targu Mures. Na een lange reis in gezeldschap van twee Poolse lifters kwamen we \'s avonds aan in het weeshuis. De volgende dag hebben we een dag meegelopen met de activiteiten die er voor de kinderen werden georganiseerd. Samen met hen reden we in een gammele stadsbus naar een zigeunerwijk. Daar pikten we in het kader van een liefdadighiedsproject ook nog een tiental zigeunerkleuters op. De kleuters uit het zigeunerwijkje kunnen binnen dit project vrijwillig naar een dagverblijf waar ze te eten krijgen en gewassen worden. Ook worden er activiteiten georganiseerd zoals een dagje dierentuin. Met kinderen op onze nek, rug en aan de hand keken we naar hollandse koeien, kippen, cavia\'s en een blinde leeuw met een manke poot. Wij vermaakten ons nog het meest met de kinderen. Zelfs bij Caspar kwamen er onvermoede pappagevoelens bovendrijven. \'s Middags gingen samen met Mirjam en anderen naar de zigeunerwijk toe op zoek naar muzikanten. De enige muzikant van de wijk was vorig jaar overleden en zijn accordeon werd nu gebruikt om op te zitten. Daarom hebben we maar zelf muziek gemaakt. Door een groep kinderen (veelal op blote voeten en onder het vuil) en tienerouders werden we met onze instrumenten naar een heuveltop geleid waar we een prachtig uitzicht hadden over de wijk en de hele stad. Het bezoek heeft veel indruk op ons gemaakt.
Terug in het weeshuis was door de groep vrijwilligers een feestavond georganiseerd, omdat het hun laatste avond was. Natuurlijk was een optreden van Trio C tot de derde ook een programmaonderdeel. Er werd veel gedanst door jong en oud. Een van de geldschieters van het project was er ook en ondanks haar zeventig jaren nog behoorlijk soepel in de heupen. Het was een uitbundig feest. Vanochtend om half zeven hebben we Mirjam met een brak hoofd uigezwaaid. Wij trekken verder.
Ohja Tony, de wodka smaakt!