Uit het burgerleven van Trio C tot de derde...

Kukeleku! De haan kraait, een nieuwe dag breekt aan. Na nog drie uur 'snoozen' beginnen we ook bij 'Trio C tot de derde' tekenen van leven te ontwaren. Een walm van nachtelijk zweet drijft hen de bus uit. Na de gebruikelijke uitwisseling des goedmorgens worden de bedjes opgeborgen en wordt de ontbijtafel in gereedheid gebracht. Terwijl Carel de eieren klopt voor de wentelteefjes, zet Caspar een bakkie leut. Plots heeft Coos het even te kwaad: "We hebben geen kaneel en basterdsuiker meer!". Tumult alom. Maar als alle consternatie is geweken, peuzelen de jongens hun teefjes zonder morren met gewone suiker op. Ondanks alles eenvoudig gebleven.
Plannen voor de nieuwe dag worden gemaakt. De boodschappen moeten gedaan (kaneel en basterdsuiker boven aan het lijstje). En het is maandag, wasdag. De standaardinleg van de afgelopen week wordt verzameld; een onderbroek, twee paar sokken en naar keuze een T-shirt of een broek (bij een lange broek een paar sokken minder). De verzamelde kleding gaat samen met water en Biotex in de wastrommel achter in de bus. Dit in combinatie met een ritje naar de supermarkt over oost-europees wegdek, verwijdert zelfs de meest hardnekkige vlekken.
Na de boodschappen houden de jongens staande bij een veldje met waslijnperspectieven. Spoelen, wringen en ophangen maar! Terwijl de was droogt betrekken onze helden ook hun eigen lichamen bij het fenomeen 'wasdag'. En niets te vroeg. Als zelfs zwerfhonden met een boog om je heen lopen weet je dat qua lichaamsgeur de acceptatiegrens bereikt is. De koeien worden de rivier uitgejaagd en het waterballet vangt aan. Ze schrobben, schuren en scheren dat het een lieve lust is. Moe van al dat gespartel vleien zij zich neder voor een welverdiend middagdutje. Na een hazeslaapje van drie en een half uur worden de voorbereidingen getroffen voor het avondmaal. Chefkok Coos belieft geen pottenkijkers en jaagt Caspar en Carel de bus uit. Een potje voetbal wekt de eetlust op. Bij een 3-3 gelijkstand wordt het spel onderbroken, want over het veld schalt een uitnodigend "aan tafel". Deze enerverende dag doornemend verorberen zij vol smaak de piepers, groenten en het stukje vlees. Coos was de kok, dus zetten de andere C's zich aan de afwas. Nu is het tijd voor een gezellig potje koehandel. De gordijntjes gaan voor de ramen en er wordt fanatiek geboden op stieren, bokken en ezels. Al tijdens het tweede spelletje zitten de avonturiers te knikkebollen en besluiten ze tot een laatste slaapmutsje. De bedjes worden weer tevoorschijn gehaald en niet lang daarna is de bus in diepe rust gehuld. Wat een dag. Wat een avontuur.